کلماتِ فراموش شده

خیلی دلم میخواد استوری بذارم، این‌جا پست بذارم، خاطره بنویسم. ولی مثل آدمی می‌مونم که کلمات یادش رفته و نمی‌تونه کنارهم بچیندشون تا چند خط حرف زده باشه. من فکر می‌کنم معیار حال خوب واقعی اینه که آخر شب، قبل از خواب، وقتی که تنهایی چه حسی داری. اگر شب و تنها و قبل خواب با خوشحالی و رضایت خوابیدی یعنی حالت خوبه. اگر غم هجوم آورد، حرف کم آوردی، دلت خواست زودتر بخوابی و چند ساعتی خلاص باشی و هرچیز دیگه از این دست، یعنی اوضاع رو به راه نیست. کی این اوضاع رو به راه میخواد بشه؟